Animación á lectura

Animación á lectura

A biblioteca é a máis democrática das institucións, porque ninguén en absoluto pode dicirnos qué ler, cando nin cómo.Doris Lessing

28/04/14

II Foro da Formación e a Empresa



A Biblioteca do noso Centro participou no II Foro da Formación e a Empresa, celebrado en Carballo os días 24 e 25 de abril de 2014.






12/04/14

Estos días azules...

 Comentario crítico sobre el artículo publicado por Ramón Pernas en La Voz de Galicia el 22-II-2014. http://www.lavozdegalicia.es/noticia/opinion/2014/02/22/dias-azules/0003_201402G22P18993.htm

  Muchos son los que desconocen la figura, o cuanto menos, la obra de Antonio Machado. Desde luego, no es tan popular como otros autores como García Lorca, Cervantes o Garcilaso, y su eterno descando en Colliure no contribuye a su conocimiento.

  Machado fue, como otros muchos, maltratado por la vida; la muerte de su amada esposa le dejó una marca imborrable, y la Guerra Civil lo  obligó a abandonar la España por la que tanto había luchado. Esa que aún hoy sigue ''malherida, de Carnaval vestida'' y ''beoda'', esa que ''desdeña cuanto ignora'' e, incluso, a uno de sus mayores poetas.

  Probablemente, viendo próxima la muerte, Machado recordó ese ''patio de Sevilla donde crece el limonero'' y se compadeció de su tierra, de la España que ''ora y bosteza'' mientras es tiranizada. Pero él ya nada podía hacer, tan viejo y enfermo como su apreciado olmo, naufragado el barco que había capitaneado años atrás. Su único consuelo sería aquel tranquilo pueblo francés y su precioso cielo azul, que le inspiraron dos de los más bellos versos de la lírica española. Los pensamientos de un caminante que ha seguido la senda hacia el mar y que, al echar la vista atrás, no ve más que sus erradas huellas.

  Pero ahora, Machado descansa tranquilo, paseando a orillas del Duero junto a Leonor; al tiempo que su cuerpo yace en la tierra que le dio asilo cuando ''la España que ora y embiste'' hizo alarde de su supina estupidez. Ojalá algún día sea posible esa nueva España que él tanto deseaba.
 
                                                                                                                              
Alejandro Allo Anido